Een goed heenkomen voor een dierbare verzameling

Eén van mijn tantes had een grote uilenverzameling aangelegd. Voordat zij overleed had ze aangegeven dat ze het fijn vond, als ik de “zorg” voor deze verzameling op me zou nemen.

Ik vind uilen mooie dieren, maar om daar nou een verzameling van te maken? Als kind verzamelde ik flessen (ik heb nog steeds een fascinatie voor glas) en wat later (koek-)blikken, maar uiteindelijk ruimde ik deze verzamelingen op. Dan was ik er op uitgekeken of stonden ze in de weg. Een enkel item bewaarde ik; de rest verdween uit mijn leven.

Op een enkele uil na heeft de uilenverzameling van mijn tante nooit bij mij in een kast of vitrine gestaan. Mijn “zorgen voor” bleef beperkt tot het bewaren in een aantal dozen op zolder. Vreemd hè, maar het waren háár uilen en ze werden nooit de mijne. Maar wegdoen kon ik ze niet.

Een aantal jaren geleden kwam ik er per toeval achter dat een kennis een uilenverzameling heeft. Ik heb haar toen uitgenodigd om zoveel uilen als ze wilde te komen uitzoeken. Maar er bleven nog steeds veel uilen te bewaren in die dozen.

Toen ik vorige week op zolder op zoek ging naar iets anders, kwam ik de dozen weer tegen en opeens wist ik het: ik zou de uilen aanbieden via de website “Gratis af te halen.nl”.

Binnen een dag meldden zich twee gegadigden, waarvan ik er dus één heb moeten teleurstellen. De ander kwam helemaal vanuit Malden gereden om bij ons in Geleen de dozen in ontvangst te nemen. Op enkele uiltjes na, die ik op de foto had gezet, was het een verrassing wat er uit de oude kranten zou komen. Na een dag kwam al een enthousiast bericht van de nieuwe eigenaar: ze hadden allemaal (84 stuks!) een mooi plekje gevonden in de vitrinekast en ze genoot ervan! Hoe mooi is dat? Daar krijg ik een goed gevoel van 🙂

Opruimen is afscheid nemen. Soms kost dat weinig moeite en lukt het in een korte tijd. Maar als ik je vertel dat mijn tante overleed in 1986 en dat ik nu pas de uilen van de hand heb gedaan……………? Ze hebben op zolder nooit in de weg gestaan en raakten zo in de vergetelheid. Daarom vind ik het nu extra fijn dat ik er iemand anders een groot plezier mee heb kunnen doen!

Vanaf nu houdt één enkele uil me gezelschap, als herinnering aan mijn wijze tante.